บทที่ 265 คนป่วยจอมหื่น (25%)

“บี๋ขา…คนสวยขา…”

ท่ามกลางความมืดมิดเจ้าของน้ำเสียงหวานหยดก็กระซิบข้างหูคนที่ตัวเองนอนกอดซ้อนหลังอยู่บนเตียงพิเศษของโรงพยาบาล ท่านอนประจำและสบายที่สุดตั้งแต่เขาเริ่มขยับตัวได้คล่องขึ้น

“ฮื้อ…อย่ากวนสิคะ บี๋ง่วง จะนอน”

คนที่กำลังเคลิ้มหลับครางประท้วงกลั้วลำคอ ธรรมชาติของคนท้องที่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ